ताओवाद
ताओवादी दर्शन वा ताओवाद (चिनिया भासय्: 道家; पिन्यिन: Dàojiā, अर्थ. 'ताओया विद्यालय') वा ताओलोजी चीनय् उत्पत्ति जूगु छगू प्रचलित परम्परा व विचाः खः। थ्व दर्शनय् 'दाओ (Dao)' नाप सुमधुर स्वापू तसें म्वायेगु विचाः कनातःगु दु। दाओ धइगु छगू रहस्यमय व गहन सिद्धान्त खः। थ्व विचाः कथं दाओ हे हे सम्पूर्ण ब्रह्माण्डया उत्पत्ति, प्रवृति व मूल तत्व ख।
ताओवादी विचारया शुरुवाती चरण निसें हे थ्व दर्शनया थीथी परस्पर उप-दर्शन खंगु दु। नापं, थ्व दर्शन कन्फ्यूशियसवाद व बुद्ध धर्म थेंज्याःगु मेमेगु दार्शनिक परम्परापाखें प्रभावित जूगु व परस्पर सम्बाद याःगु खँ खनेदु। ताओवाद कन्फ्यूशियस स्वया शारीरिक तथा आध्यात्मिक विकासया निंतिं ज्या यायेगु कुतः व राजनीतिक संगठनयात कम ध्यान बिइगु परम्पराया कारणं पा। थ्व दर्शनया इतिहासय्, ताओवादी दर्शनया केन्द्रय् दूगु छुं विचाःत थ्व कथं दु: वुवेइ ("प्रयन्त यायेम्वाःगु कार्य effortless action"), झिरान (अर्थ. 'स्वयं-सा' वा "प्राकृतिक यथार्थता वा natural authenticity"), कि ("आत्मा") वुउ ("non-being वा मदूगु अवस्था"), वुजि" ('गैह्र-द्वैध non-duality"), ताइजी ("ध्रुवीत्त्व वा polarity") व यिनयाङ्ग (अर्थ तेल्लाः व ख्युं); बिआन्हुआ (परिवर्तन); फान (fǎn वा "विपरिणम वा reversal"), तथा ध्यान वा मेमेगु आध्यात्मिक अभ्यासपाखें व्यक्तिगत विकास ।
विज्ञतेसं "ताओवादी दर्शन" व 'ताओवादी धर्म'यात अलग यायेगु कुतः याःसां थथे विभाजन थ्व परम्पराय् खनेमदु। ताओवादी ग्रन्थ, साहित्य व ताओवादय् विश्वास यानाच्वंपिं पुजारीतय्सं "धर्म" लिसे 'दर्शन'यात बायेगु ज्या याःगु मदु। विशेष यानाः अध्यात्म व नीति सम्बन्धित विचारत धर्म व दर्शन नापं वंगु खनेदु [2]।
थ्व वैचारिक परम्पराया मू ग्रन्थय् दाओदेजिङ्ग व झुआङ्गजी ला। हान राजवंशया समयय् थ्व नितां ग्रन्थ स्वाना थ्व स्वागू ग्रन्थयात दाओजिया धकाः म्हसीकल। आइ चिङ्ग ग्रन्थयात कालान्तरय् वाङ्ग बि थेंन्याःपिं विद्वानतय्सं दाओजियाय् समाहित यात।[1] नापं ताओवादी ग्रन्थ दाओजाङ्ग(Dàozàng)य् करिब १,४०० मेमेगु ग्रन्थ मुंकातःगु दु।