दण्डी संस्कृत वाङ्मय कथं छम्ह नांजाम्ह च्वमि ख। वय्‌कःया बारेय् आधिकारिक व ऐतिहासिक प्रमाण धाःसा थौंतक्क मलुनि। वय्‌कःया ७गु कृति लूगु दु। वय्‌कः खुगु शताब्दीया च्वमि धैगु विश्वास या। वय्‌कःया भाषा मधुर, सरल व सुबोध जु। वय्‌कलं अलङ्कार सिक्क बांलाक्क छ्येलादि। कवि राजशेखरं थःगु सुभाषितहारावलि ग्रन्थय् वय्‌कःयात थथे याना वर्णन यानदिगु दु-

त्रयोऽग्नयस्त्रयो वेदास्त्रयो देवास्त्रयो गुणाः ।
त्रयो दण्डिप्रबन्धाश्च त्रिषु लोकेषु विश्रुताः ॥

कृति सम्पादन

काव्यादर्श सम्पादन

काव्यादर्श काव्य नाप स्वापू दूगु ग्रन्थ ख। थुकिया प्रथम परिच्छेदय् काव्ययात स्वंगु भागय् बायातःगु दु–(१) गद्य, (२) पद्य व (३) मिश्र।। गद्य हानं 'आख्यायिका' व 'कथा' शीर्षकय् विभाजित दु। थ्व निगुया लक्षणय् मौलिक अंतर निर्देशित मदु। कृतिकारं संस्कृत गद्य साहित्ययात प्यंगु कोटिइ विभाजित यानादि–'संस्कृत', 'प्राकृत', 'अपभ्रंश' व 'मिश्र'। 'वैदर्भी' और 'गौड़ी' नांया निता शैलीतेगु व १० गुणया म्हसीका नं थ्व परिच्छेदय् दु। रचयिताय् अनुप्रासया भेद बिया प्रत्येकया लक्षण व उदाहरण बियातःगु दु। 'श्रुत', 'प्रतिभा' व 'अभियोग'यात दंडीं कवि मात्रया स्वंगु नियामक गुण मानेयानादि। द्वितीय परिच्छेदय् अलंकारया परिभाषा, लक्षण व उद्देश्य बीधुंका स्वभावोक्ति, उपमा, रूपक, दीपक, आवृत्ति, आक्षेप, अर्थातरन्यास, व्यतिरेक, विभावना, समासोक्ति, अतिशयोक्ति, उत्प्रेक्षा, हेतु, सूक्ष्म, लेश, क्रम (यथासंख्य), प्रेयस्, रसवत्, ऊर्जस्वी, पर्यायोक्त, समाहित, उदात्त, अप्ह्रति, श्लेष, विशेषोक्ति, तुल्ययोगिता, विरोध, अप्रस्तुतप्रशंसा, व्याजस्तुति, निदर्शन, सहोक्ति, परिवृत्ति, आशी, संसृष्टि (संकीर्ण) तथा भाविक इत्यादि ३५ अलंकारतेगु लक्षण, भेद व उदाहरण बियातःगु दु। तृतीय परिच्छेदय् 'यमक'या विवेचन दु। नापं, चित्रकाव्य, गोमूत्रिका, अर्धभ्रम, सर्वताभेद्र, स्वरनियम, स्थाननियम, वर्णनियम तथा प्रहेलिका इत्यादिया लक्षण व उदाहरण नं बियातःगु दु। ग्रंथान्तय् काव्यदोषतेगु म्हसीका दु।

स्वयादिसं सम्पादन