ताइशो त्रिपिटक
ताइशो त्रिपिटक (चिनिया भासय्: 大正新脩大藏經; pinyin: Dàzhèng Xīnxīu Dèzàngjīng, जापानी भासय्: Taishō Shinshū Daizōkyō) [१] चीनया बुद्ध धर्म ग्रन्थ व थ्वनाप स्वापू दूगु जापानी टिप्पणी दुथ्याःगु त्रिपिटकया छगू संस्करण खः। २०गू शताब्दीइ विद्वानतय्सं चिनिया बुद्ध धर्म अध्ययन यायेत छ्यलातःगु खनेदु। ताइशो त्रिपिटक परियोजनाया शुरुवात टोकियो इम्पीरियल युनिभर्सिटीया संस्कृत व भारतीय अध्ययन विभागं याःगु खः ।[२] थ्व ग्रन्थया सम्पादन ताकाकुसा जुनजिरो व मेमेपिंस यानादीगु खः।
थ्व ग्रन्थयात चिनिया भाषाय् दाझेङ्गझाङ्ग (Dàzhèngzàng "大正藏") व जापानिज भासय् ताइशोजो (Taishōzō) धकाः नं म्हसीकिगु याः।
संरचना
सम्पादनथ्व ग्रन्थया खण्ड १-८५य् धर्मया साहित्य दु। खण्ड ५६-८४य् प्राचीन चिनिया भासय् च्वयातःगु जापानी बौद्धसाहित्य दु। खण्ड ८६-९७य् बुद्ध धर्मया किपा दु, गुकिलि थीथी बुद्ध व बोधिसत्त्वततेत चित्रण यानातःगु दु। खण्ड ९८-१००य् जापानय् १९३०य् ज्ञात बुद्ध ग्रन्थया थीथी पाठया धलः दु । १०० खण्डया थ्व साहित्यय् निम्नानुसार वर्गीकृत जूगु ५,३२० पृथक पाठ समाविष्ट दु ।
खण्ड | ल्या झ्वः | नां | चिनिया भाषा | जापानी भाषा | संस्कृत | लिखँ |
T01–02 | 1–151 | 阿含部 | Āhán bù | Agon-bu | आगम | आगम खण्ड |
T03–04 | 152–219 | 本緣部 | Běnyuán bù | Hon'en-bu | जातक | जन्मया बाखँ |
T05–08 | 220–261 | 般若部 | Bōrě bù | Hannya-bu | प्रज्ञापारमिता | प्रज्ञापारमिता |
T09a | 262–277 | 法華部 | Fǎhuá bù | Hokke-bu | सद्धर्म पुण्डरिक | अंग्रेजीइ लोतस सुत्र नं धाइ (Lotus Sūtra) |
T09b–10 | 278–309 | 華嚴部 | Huáyán bù | Kegon-bu | अवतंसक सूत्र | महावैपुल्य सूत्र, स्वांमाला वा तिसाया उपमा छ्यलातःगु |
T11–12a | 310–373 | 寶積部 | Bǎojī bù | Hōshaku-bu | रत्नकुट | रत्नया च्वका |
T12b | 374–396 | 涅槃部 | Nièpán bù | Nehan-bu | निर्वाण | परिनिर्वाणया खँ |
T13 | 397–424 | 大集部 | Dàjí bù | Daishū-bu | महासञ्ञिपात | तःधं सूत्र मुनाः |
T14–17 | 425–847 | 經集部 | Jīngjí bù | Kyōshū-bu | सूत्रसञ्ञिपात | सूत्रतेगु मुनाः |
T18–21 | 848–1420 | 密教部 | Mìjiào bù | Mikkyō-bu | तन्त्र | तन्त्रया सूत्र |
T22–24 | 1421–1504 | 律部 | Lǜ bù | Ritsu-bu | विनय | विनयया सूत्र |
T25–26a | 1505–1535 | 釋經論部 | Shìjīnglùn bù | Shakukyōron-bu | सूत्रव्याकरण | सूत्रतेगु विवेचना |
T26b–29 | 1536–1563 | 毗曇部 | Pítán bù | Bidon-bu | अभिधर्म | अभिधर्म |
T30a | 1564–1578 | 中觀部類 | Zhōngguān bùlèi | Chūgan-burui | माध्यमक | माध्यमक सूत्र |
T30b–31 | 1579–1627 | 瑜伽部類 | Yújiā bùlèi | Yuga-burui | योगाचार | योगाचार सूत्र |
T32 | 1628–1692 | 論集部 | Lùnjí bù | Ronshū-bu | शास्त्र | शास्त्रतेगु पुचः |
T33–39 | 1693–1803 | 經疏部 | Jīngshū bù | Kyōsho-bu | सूत्रविभाष | सूत्रतेगु स्पष्टिकरण |
T40a | 1804–1815 | 律疏部 | Lǜshū bù | Rissho-bu | विनयविभाष | Vinaya Clarifications |
T40b–44a | 1816–1850 | 論疏部 | Lùnshū bù | Ronsho-bu | शास्त्रविभाष | शास्त्रया स्पष्टिकरण (व टीका) |
T44b–48 | 1851–2025 | 諸宗部 | Zhūzōng bù | Shoshū-bu | सर्वसमय | निचिरेन आदि थीथी सम्प्रदायतेगु खँ |
T49–52 | 2026–2120 | 史傳部 | Shǐchuán bù | Shiden-bu | इतिहास | |
T53–54a | 2121–2136 | 事彙部 | Shìhuì bù | Jii-bu | बुद्ध धर्म हलिंसफू | |
T54b | 2137–2144 | 外教部 | Wàijiào bù | Gekyō-bu | गैह्र-बौद्ध ग्रन्थ (हिन्दू धर्म, मानिचेवाद, नेस्तोरियन, आदि.) | |
T55 | 2145–2184 | 目錄部 | Mùlù bù | Mokuroku-bu | धलः | |
T56–83 | 2185–2700 | 續經疏部 | Xùjīngshū bù | Zokukyōsho-bu | सूत्र स्पष्टिकरणया तंसा (जापानी उप-टीकातेगु पुचः) | |
T84 | 2701–2731 | 悉曇部 | Xītán bù | Shittan-bu | सिद्धम | सिद्धम लिपि (कुकाइं जापानय् हःगु गुह्य लिपि) |
T85a | 2732–2864 | 古逸部 | Gǔyì bù | Koitsu-bu | प्राचीन | |
T85b | 2865–2920 | 疑似部 | Yísì bù | Giji-bu | सन्देहात्मक | |
T86–97 | 圖像部 | Túxiàng bù | Zuzō-bu | किपा (मानक बौद्धकलाया टीका नापं व्याख्या) | ||
T98–100 | 昭和法寶 總目錄 |
Zhāohé fǎbǎo zǒngmùlù |
Shōwa Hōbō Sōmokuroku |
शोवा श्रद्धाया तिसा (ग्रन्थपुचःत व इमिगु संस्करणया धलः) | ||
दिजिताइजेशन कुतः
सम्पादनSAT Daizōkyō Text Database संस्करणय् १-८५ खण्ड दु। चिनिया बौद्ध इलेक्ट्रोनिक्स टेक्स्ट एसोसिएशन (CBETA) संस्करणय् खण्ड १-५५ व ८५ दु । फोमेइ संस्करण (佛梅電子大藏經) य् निचिरेन बुद्ध धर्म त्वताः अन्य चिनियाँ ग्रन्थ दु।[३]
खण्ड ५६-८४, यद्यपि थ्व पुलां चिनियाँ भाषाय् च्वयातःगु जुसां थ्व खण्डत जापानी बौद्ध विद्वानं च्वयादीगु खः।
लिखँ
सम्पादनसफूधलः
सम्पादनपिनेया स्वापू
सम्पादन- ↑ (1962) The Taisho shinshu daizokyo (100 volumes), first, Tokyo: Taisho shinshu daizokyo kanko kai.
- ↑ (2016) Spreading Buddha's word in East Asia: the formation and transformation of the Chinese Buddhist canon. New York: Columbia University Press.
- ↑ 世界第一部漢文電子大藏經《佛梅電子大藏經》珍藏版[dead link]