लेप्चा (जनजाति)

' लेप्चा (/ˈlɛptʃə/;[5] रोङकुप पनि भनिन्छ (लेप्चा: ᰕᰫ་ᰊᰪᰰ་ᰆᰧᰶ ᰛᰩᰵ་ᰀᰪᰱ ᰛᰪᰪMᰪᰮᰪဝ कुप रमकुप, "रोङ र ईश्वरका प्रिय सन्तान") र रोङ्पा (सिक्किमेस: རོང་ པ་)) बीचमा छन् भारतीय राज्य सिक्किम र नेपालका आदिवासी जनजातिहरू र संख्या लगभग 80,000 छ।[1][2] धेरै लेप्चा पश्चिमी र दक्षिणपश्चिम भुटानमा पनि पाइन्छतिब्बत, दार्जिलिङ, पूर्वी नेपालको प्रान्त नम्बर १, र पश्चिम बंगालको पहाडमा। लेप्चा जातिहरू चार मुख्य फरक समुदायहरू मिलेर बनेका छन्: रेन्जोङ्मु सिक्किमको; कालिम्पोङ, कुर्सियोङ र मिरिकको दमसाङ्मु; इलाम जिल्ला, नेपाल को ʔilámmú; लेप्चा जनजाति दक्षिणपश्चिम भुटानको सम्त्से र चुका स्थानमा पनि पाइन्छ।

च्वनिगु थाय्

सम्पादन

थ्व जाति भारतय् च्वनि।

बस्तित

सम्पादन

नसात्वँसा

सम्पादन

आ वया थ्व जातिया मनितेसं हिन्दीअंग्रेजी थें न्यागु भाय्‌ नं छ्य्‌लाच्वंगु दु।

अर्थतन्त्र

सम्पादन


भारतया जनजाति  
अण्डमानी | अपात्तानी |अभोर | आका | ईरुला | उत्तरी सेण्टिनली | उराली | ओंग| ओरांव | कच्छा| कबूई| कुकी | कोनयाक| कोरबा| कोली | किन्नर | खातमी| खाम्प्टी| खासी | गडावा| गरासिया | गलोंग | गारो| गिनीपोंग| गिरी | गुरुंग | गद्दी | गूजर | गोंड | चकमा| चांग | चिन| चुलीकाटा| चेंचू | जारवा| टोडिया| टोडा | डफला| डाफर| डिगारी | डूबला| तुंगकुल | नागा | निकोबारी| पंतारम| पटेलिया | पदम| पनियान| पांगी | पासी| बदाली| बिरजा| बिरहोर | बेल्जियास| भील| भुइया| भेरात | भूटिया | माल पहाडिया| मालकुरवान| मालापत्रम| मालेर | मिकिर| मिश्मी| मुण्डा| मुथुबान | मेजू| मेव| मांझी | रंगपान| रावत | रियांग| रेंगमा| रैबारी | रेड्डी | लखेर | लुशाई | लेप्चा | लद्दाखी | लाहोली | नारी (जनजाति) | शोपन| शोलिगा| संताम| संथाल | सन्याक | सहरिया| सिंगपो| सुमाली| सेमा| हो | थारु | वेद्दा | बैगा | बगोटा | बक्करवाल | बोडो