संगम साहित्य
संगम साहित्य (तमिल भासय्: சங்க இலக்கியம், सङ्ग इलक्कियम्) प्राचीन तमिल साहित्यया छगू कालखण्ड ख। थ्व साहित्यया मू कालखण्ड करिब ३००इपू निसें ३००इसं तक दयाच्वन। [१][२][३][४] थ्व साहित्यिक कालखण्डय् तमिल भासय् ४७३ चिनाखँमिं च्वयातःगु २३४१ चिनाखँ लूगु दु। थ्व ४७३चिनाखँमिइ १०२म्ह अज्ञात दु। [५] वर्तमानकालय् दूगु संगम साहित्यया अधिक भाग तृतीय संगम कालया रचना ख। [६] दक्षिण भारतया प्राचीन इतिहास थुइकेतः थ्व साहित्यं ग्वहालि या। थ्व साहित्यय् साहित्यकालया स्वंगु राजवंशया नां वर्णन यानतःगु दु: चोल, चेर व पाण्ड्य। संगम साहित्य च्वमित पाण्ड्य शासकतेगु संरक्षणय् दयाच्वंगु तमिल चिनाखँमितेगु पुचः ख। कुल ३ संगमय् प्रथम संगम मदुराइस अगस्त्य ऋषिया अध्यक्षताय् जूगु ख। शिलप्पादिकारम्, जीवक चिन्तामणि, तोल्क्पियम्, मणिमेखले छुं महत्वपूर्ण संगम महाकाव्य ख।
जुजु व सामान्ततेगु आश्रयाधीन सभाय् एकतृत जुइपिं चिनाखँमितेसं करिब १००० दँतक्क मदुराइया छथासय् वया संगम यासें चिनाखँ संकलन यायेगुलिं थ्व साहित्ययात 'संगम' धाःगु ख। थ्व साहित्यया छम्ह चिनाखँमि तिरूवल्लूवरया त्रिकुरल हलिमय् नांजाः व थ्व ग्रन्थयात मेमेगु भासय् नं भाय्हिला याःगु दु। संगम साहित्य धार्मिक मजुसें अबिलय्या तमिलमन्दःया मतिना, हताः, प्रशासन आदि विषयय् केन्द्रित जु।
विभाजन
सम्पादनसंगम साहित्यय् ३०,००० पंक्ति चिनाखँ दु। थ्व चिनाखँतेत २ता पुचलय् मुंकातःगु दु। थ्व निता पुचः पतिणेण्मेल्कणक्कु (பதினெண்மேல்கணக்கு) व पतिणेण्कील्कणक्कु (பதினெண்கீழ்கணக்கு)। पतिणेण्मेल्कणक्कुयात ऐट्टुत्तॊकै (எட்டுத்தொகை) व पत्तुप्पाट्टु (பத்துப்பாட்டு) धाःगु पुचलय् बायातःगु दु।
पतिणेण्मेल्कणक्कु
सम्पादनपतिणेण्मेल्कणक्कु (तमिल: பதினெண்மேல்கணக்கு) प्राचीन तमिल चिनाखँय् आःतक लूगु दकलय् पुलांगु चिनाखँपुचः ख। थ्व चिनाखँपुचः संगम साहित्यया करिब १००इपूनिसें २००इसं तकया चिनाखँमुना ख। थ्व चिनाखँमुनाय् १८पू मू पद्यावली झ्वः (anthology series) मुनातःगु दु, गुकिलि: ऐट्टुत्तॊकैय् ८पद्यावली व पत्तुप्पाट्टुय् १०पू सौम्यकाव्य (idyll) मुंकातःगु दु। पतिणेण्मेल्कणक्कु पद्यावली अकवल शैलीइ च्वयातःगु दु। पतिणेण्मेल्कणक्कु चिनाखँमुनाय् २३८१पू चिनाखँ दुथ्यानातःगु दु। थुकिलि पत्तुप्पाट्टुस दूगु १०पू ताःहाकःगु रचना नं दुथ्यानातःगु दु। थ्व चिनाखँमुनाया ४७३ चिनाखँमिइ १६म्ह चिनाखँमितेसं २२७९ चिनाखँय् ११७७ चिनाखँ च्वयादीगु ख। थ्व १६म्ह चिनाखँमिया नां मलू। १०२पू चिनाखँ अज्ञात च्वमितेसं च्वयातःगु दु। पतिणेण्मेल्कणक्कु चिनाखँमुना चेर जुजुतेगु अधीनय् मुंकातःगु चिनाखँमुना ख। थ्व लिपाया चिनाखँमुना धाःसा थीथी मेगु वंशया जुजुतेगु अधीनय् च्वयातःगु ख। थ्व चिनाखँमुना सुनां मुंकातःगु धैगु खँ मलूनि। थ्व चिनाखँमुना ४ता खन्दय् विकशित जूगु खनेदु।
ऐट्टुत्तोकै
सम्पादनऐट्टुत्तोकै चिनाखँमुनाय् २,३७१पू चिनाखँ मुंकातःगु दु। थ्व चिनाखँमुनाय् ऐङ्कुरुनुरु (ஐங்குறுநூறு)या ३हाकःया चिनाखँ निसें पुरनाणूरु(புறநானூறு)या ४० पंक्तिया छन्द तक मुंकातःगु दु। थ्व चिनाखँमुनाया यक्व च्वनित वर्तमानय् अज्ञात जुसां कपिलर, नक्किरर्, अभैयार आदि छुं चिनाखँमितेगु नां धाःसा लूगु दु। थ्व चिनाखँ अकभल, कलितोगय व परिपातल छन्दय् च्वयातःगु दु। थ्व चिनाखँमुनाय ८पुचः चिनाखँ थ्व कथं दु-
| चिनाखँ | वर्णन | च्वमि |
|---|---|---|
| नऱ्ऱिणै | ||
| कुरुन्तोकै | ||
| ऐङ्कुरुनुरु | कपिलर् | |
| पतिऱ्ऱुप्पत्तु | ||
| परिपाटल् | ||
| कलित्तोकै | नल्लन्तुवणार व मेमेपिं | |
| अकनाणूरु | अनेक | |
| पुरनाणूरु | अनेक |
पत्तुप्पाट्टु
सम्पादन| चिनाखँ | वर्णन | च्वमि |
|---|---|---|
| तिरुमुरुकाऱ्ऱुप्पटै | ८ | नक्कीरर् |
| पॊरुनराऱ्ऱुप्पटै | मुटत्तामक्कण्णियार् | |
| चिऱुपाणाऱ्ऱुप्पटै | ४-६ | नऱ्ऱात्तऩार् |
| पॆरुम्पाणाऱ्ऱुप्पटै | कटियलूर् उरुत्तिरङ्कण्णऩार् | |
| नॆटुनल्वाटै | २-४ | नक्कीरर् |
| कुऱिञ्चिप् पाट्टु | कपिलर् | |
| मुल्लैप्पाट्टु | नप्पूतऩार् | |
| मतुरैक् काञ्चि | २-४ | माङ्कुटि मरुतऩार् |
| पट्टिऩप् पालै | ३ | |
| मलैपटुकटाम् | २,४ | पॆरुङ्कुऩ्ऱूर्प् पॆरुङ्कौचिकऩार् |
पतिणेण्कील्कणक्कु
सम्पादनपतिणेण्कील्कणक्कु (तमिलभासय्: பதினெண்கீழ்கணக்கு) इसं १०० निसें इसं ५००तक रचयित तमिलभासाय् १८पू चिनाखँमुना ख। थ्व चिनाखँमुना पुलां चिनाखँस्वया पृथक वेनपा छन्दय् च्वयातःगु दु। थ्व मुनाया चिनाखँ पुलांचिनाखँ स्वया चिहाकः। थ्व चिनाखँमुनाया चिनाखँय् नैतिकता व आचारया चिनाखँ आपा दु। तमिल तजिलजिया केन्द्रय् दूगु तिरुकुरल थ्व हे कालया चिनाखँमुना ख। थ्व कालया चिनाखँमुना थ्व कथं दु-
| चिनाखँ | वर्णन | च्वमि |
|---|---|---|
| तिरुक्कुरल् | तिरुवल्लुवर | |
| नाऩ्मणिक्कटिकै | ६ सफू | विळम्पि नाकऩार् |
| इऩ्ऩा नाऱ्पतु | ५ | कपिलतेवर् |
| इऩियवै नाऱ्पतु | ५ | पूतञ्चेन्तऩार् |
| कळवऴि नाऱ्पतु | ५ | पॊय्कैयार् |
| तिरिकटुकम् | ४ | नल्लातऩार् |
| आचारक्कोवै | ७ | पॆरुवायिऩ् मुळ्ळियार् |
| पऴमॊऴि नाऩूऱु | ६ | मूऩ्ऱुरै अरैयऩार् |
| चिऱुपञ्चमूलम् | ६ | कारियाचाऩ् |
| मुतुमॊऴिक्काञ्चि | ४ | कूटलूर् किऴार् |
| एलाति | ६ | कणिमेतावियार् |
| कार् नाऱ्पतु | ६ | कण्णऩ् कूत्तऩार् |
| ऐन्तिणै ऐम्पतु | ६ | माऱऩ् पॊऱैयऩार् |
| तिणैमॊऴि ऐम्पतु | ६ | कण्णऩ् पूतऩार् |
| ऐन्तिणै ऎऴुपतु | ६ | मूवातियार् |
| तिणैमालै नूऱ्ऱैम्पतु | ६ | कणिमेतावियार् |
| कैन्निलै | ६ | पुल्लङ्काटऩार् |
| नालटियार् | ६ | चमणमुऩिवर्कळ्, अन्य |
स्वयादिसँ
सम्पादनलिधंसा
सम्पादन- ↑ There are some who claim earlier dates (up to 600 BCE). Others cite as late as 200 BCE. The date of 300 BCE may represent a middle-of-the road consensus view; e.g. see the well-received textbook Ancient India, Upinder Singh, 2009, p. 15. However, it is quite likely that the songs existed in oral tradition well before this date.
- ↑ Kamil Veith Zvelebil, Companion Studies to the History of Tamil Literature, p. 12
- ↑ K.A. Nilakanta Sastry, A History of South India, OUP (1955) p. 105
- ↑ Classical Tamil
- ↑ George L. Hart III, The Poems of Ancient Tamil, U of California P, 1975.
- ↑ Iḷaṅkōvaṭikaḷ (1965-01-01). Shilappadikaram: (The Ankle Bracelet) (in en). New Directions Publishing.